Відео

Beste Marcel, Hier ben ik het eens niet met u eens. Wanneer je stelt dat een klas een maatschappij in het klein is, moeten we toch ook rekening houden met het feit dat in de 'grotemensenwereld' mensen die grenzen overschrijden worden verwijderd in de vorm van gevangenisstraffen, om anderen te beschermen? Ik ken situaties waarin kinderen 'het samen oplosten'. Gevolg was dat de leerling die (bijvoorbeeld) sloeg door de kinderen zelf buiten hun minimaatschappij geplaatst werd. Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn? Is het dan niet beter om, met het oog op de veiligheid van de groep, die ene leerling buiten de groep te plaatsen? Natuurlijk is dat niet wenselijk, maar het risico op grotere problemen lijkt mij té groot als je de verantwoordelijkheid volledig bij een groep kinderen legt...

Ik moest meteen denken aan een aflevering van The West Wing (Noel). Waarin een scene voorkomt dat een leidinggevende (docent) tegen een werknemer (leerling) duidelijk maakt: Ik weet wat je doormaakt, ik zat ook ooit in die kuil, je kan vertrouwen op mij dat ik je niet daarom zal laten vallen. Dit vertalen naar het klaslokaal is niet gemakkelijk omdat je moet putten uit je eigen ervaringen of en dat is ingewikkelder maar soms mogelijk, een weergave geeft van iemand anders. Hoewel je moet beginnen met vertrouwen, anders werkt dit gewoon niet, kan dat een deur openen in de wereld van de student. Zeker geen gemakkelijke materie, wel heel belonend als je kan helpen ook maar één stap in de juiste richting te kunnen zetten. Voor de liefhebbers (zonder achterliggende verhaallijn heeft de video niet de impact die het kan hebben) : ua-cam.com/video/VM56KXM4y4c/v-deo.html

Mooi verwoord Marcel, het is in de eerste plaats een goede gedachte om met elkaar als collega’s over te hebben: hoe pakken we ‘dit’ beet in plaats van er hoofdschuddend naar te kijken.

ik heb het helaas vaker meegemaakt dat iemand volkomen ongevraagd even zijn/haar mening over mij in

Heb een briefje van mijn toen hij naar het voortgezet ging. De vraag van zijn mentor was "hoe wil jij hoe ik met je om ga?" Antwoord van mijn zoon was, " praat met mij en niet over mij!" En daar ligt de basis praten, luisteren en omarmen.

ik had zo'n lerares die mij absoluut geen prettige persoonlijkheid vond en vond dat ik lelijk was en niks kon of wist en dit eruit flapte in het bijzijn van haar lieveling(etjes).ik heb autisme, ben introvert in sociale situaties waarin ik moet wennen/me niet veilig voel,ben op grofmotorisch gebied niet haantje de voorste en ben geen fotomodel .maar dat geeft geen recht om mij te te benadelen, te negeren of te treiteren. ik ben een mens en wil ook een beetje vriendschap en liefde ervaren met mensen om me heen.

Niet alleen is er weinig tijd, tijdens huisbezoeken kan je erg vervelende ervaringen krijgen. Ik treed niet in detail, maar laten we zeggen dat sommige ouders losse handjes hebben tegenover een vrouwelijke docent en op het moment dat je dit rapporteert bij je leidinggevende en de politie, is het jouw woord tegen dat van hen. Ze geloven je niet, maar je zit wel met een traumatische ervaring. Beter zou een duo-mentoraat zijn waarbij je ook samen op huisbezoek gaat. Maar zie dat maar eens te regelen met het lerarentekort. Het is al lastig om één mentor voor een klas te vinden, laat staan 2. In je eentje ben je onbeschermd en kan er veel naars gebeuren. We kunnen een huisbezoek ook niet verplichten aan ouders. Het resultaat was bij ons dan ook dat veel lieve ouders met kinderen waarbij het fantastisch gaat vaak open stonden voor het huisbezoek en de leerlingen waar je wel eens bij op huisbezoek wilde, omdat je je zorgen maakte, meldden zich niet aan. Waarschijnlijk met een reden. Dus ben je nog geen steek verder. Huisbezoeken zijn mijns inziens weer het zoveelste idee dat op papier fantastisch lijkt en in de praktijk niet werkt.

Je bent achterlijk met rekenen zei een lerares,ik zei niks maar keek haar erg kwaad aan. ....toen zei ze .. kijk niet zo brutaal.lekker dan ..krommunicatie tot en met.

Dank je wel Marcel voor je prikkelede filmpjes! Graag deel ik bij deze even mijn gedachten/ gevoel. Bij 'helpen' loop je de kans dat er sociaal wenselijk gedrag ontstaat richting de docent. Ook zou je daarmee een onbewuste 'straf' of 'beloning ' kunnen impliceren. Als je 'helpt' is het goed, als je 'geholpen moet worden' doe je iets fout. Ik voel wel wat je bedoelt en ik denk dat het iets genuanceerd zou kunnen worden. Het gaat in de 'micro samenleving' (m.i.) over het zien van talenten, iedereen doet ertoe (net als in de 'grote wereld'). Je helpt elkaar door het gedrag meer zichtbaar te maken. Niet als beloning maar vooral voor eigen (en elkaars) inzicht en reflectie, denk ik. Want je talent is voor jezelf zó vanzelfsprekend, dat je dat niet echt op zal merken. Daar heb je vaak anderen voor nodig. En het is aan de leraar om een veilig klimaat te scheppen waarin deze dialoog kan plaatsvinden, bevestigd of genuanceerd kan worden, maar vooral samen ontdekt mag worden mét de groep. Leerlingen die gedrag laten zien (dat vaak uit onmacht ontstaat of overspoeling) wat niet prettig is voor henzelf, de groep en/of de docent, hebben ook vaak weinig inzicht meer in waar ze wél talent voor hebben, wat wél goed en fijn loopt. Dat denkpatroon onderzoeken (oorzaak zoeken geef je aan) en doorbreken is vaak complex. Kunst als leraar is ook om niet té snel conclusies te trekken. En ook 'hulp' te vragen aan collega's of experts.

We onderschatten dat leren plannen/organiseren een belangrijke taak is wat al op de basisschool stap voor stap geleerd moet worden.

Een lerares vond mij sloom, houterig,lelijk,etc,etc.niks was volgens haar goed aan mij.

Hear hear!!!

Thx Marcel. Klinkt bekend. Zo wilde ik ook met mijn leerlingen omgaan. En toch lukte het mij niet zo goed om collega's en directeuren mee te krijgen. Die vonden mijn lessen vaak te chaotisch. Het leuke vond ik dan weer dat, telkens als ze in de klas kwamen kijken, hun ogen open gingen... 'Ohh', zeiden ze dan, 'ja, zo kan je de doelen ook halen'. 😁 Ik heb zin in woensdag! Succes met de laatste organisatie dingen, die er ook vast zullen zijn. En je raadt nooit hoe ik naar Bussum rijd? 🤣 Tot daar! 👍

En weet je wat zo spannend is? Dat als je precies dat doet: namelijk jezelf zijn en de leerling accepteren wie hij of zij is, je weggestuurd kan worden op die ene invaldag door de directeur die het 'onrustig' vindt in de school, in doe groep..... Wauw, wat een impact heeft dat dan weer op de groep, en op die invalkracht. Wat leer je dan goed wat buitensluiten met een mens doet... En dat die ene leerkracht die anders was, jou als kind wel zag.... weggestuurd wordt, omdat hij juist Niet goed is??? Hij of zij gaat zelf uiteindelijk ook geloven dat hij niet geschikt is als leerkracht.... En wat heerlijk om dan toch telkens weer te horen van een kind in die groep de me mailt of zegt: "Je was de eerste leerkracht die mij echt zag."...♥ En daardoor vond ik wel mijn plekje als 'leerkracht' van kinderen van 0 tot 4 jaar waar ik mezelf competent voel, autonoom voel en fijne relaties mag opbouwen, zonder 'voorwaarden'. Ze hebben mijn hart hebben gestolen EN ik krijg nu dagelijks kinderen, ouders EN collega's ( en directeuren ;-) ) die blij zijn dat ik er ben. Diep respect voor alle collega's die het wel volhouden in het reguliere schoolsysteem. De kinderen hebben je nodig, en vergeet niet om ook aan jezelf te denken. 😉

De spijker weer eens op de kop geraakt... Praat mét studenten en niet tegen studenten. Geef keuzes of in ieder geval de illusie van keuzes en "doe normaal". Als leraar ben je ook mens, heb je ook een leven. studenten vinden het heel bijzonder als je daar iets over verteld. (en daar zitten natuurlijk grenzen aan). Ik kan melden dat dit op het MBO echt niet anders is.

Duidelijk uitgelegd. Dankzij u heb ik mijn tentamen behaald!!

Mooi voorbeeld weer! Ik heb laatst de B8-toets afgenomen met een leerling die nog AVI moest lezen. Van de letters voor zijn neus schoot hij direct in de stress. Ik heb de papieren demonstratief van tafel geveegd en eerst even met hem gepraat. Hij gaf aan dat hij bang was om fouten te maken. Wetende dat deze jongen dol is op voetbal, kon ik de juiste snaar bij hem raken: op het voetbalveld is het ook geen ramp als je de bal eens naast schiet, het gaat erom dat je de volgende kans weer fris genoeg bent om dan wél te scoren. Lang verhaal kort is dat deze jongen van M6 naar AVI-plus schoot en met rode wangen en zweet op het voorhoofd terug de klas in kwam, waar zijn klasgenoten voor hem applaudiseerden. Vraag blijft alleen: wat hebben we al die keren daarvoor met hem getoetst?

Wat u nog moet weten, ze hebben een werk voor mij gevonden met de hoeren. Bij deze organisatie werken mensen met een lage niveau en mensrn die denken dat ze de goden zijn.

Dat is allemaal leugen. Op dit moment en in het buitenland, heb ik meerder tiktok accounten gesloten vanwege dat ze linken verschillende accounten van verleidelijk vrouwen aan je account en dat hebben ze ook gedaan bij Pinterest. Andere social media gebruik ik niet want ze kunnen makkelijk aan mijn IP adres komen. Ze sturen spammen via smsen of emails en daardoor kunnen makkelijk spellen op de achtergrond van apparaatje. Ze installeren certificaten Staat der Nederland op je apparaat en daardoor kunnen makkelijk de dienst van google of ander social media gebruiken. Mijn ervaring deze mensen zijn geen mensen meer, maar rebooten, Ze hebben geen principes, ze zijn bereid om je te doden als dat mogelijk is en dat hebben ze ook met mij geprobeerd.

Mooie beschouwingen: luchtig met een serieuze ondertoon.

Marcel, mijn werk is niet in het onderwijs maar neem het kijken zoals jij met ons deelt mee in het kijken naar onze inzet en betrokkenheid in de zorg! Die van de brandweermannen ga ik onthouden en toepassen. Dank je wel!

De sleepwet hoe gaan ze tegen jou gebruikt. Dat is echt een verhaal en ervaring die ik nogsteeds op mij toepassen. Het is Psychologische oorlog. In 2017 heb ik gemerkt dat ze willen weten alles over mij, dus ik deed als of ik geinteresseerd ben in horoscopen en sindsdien gebruiken ze tot 5 mensen om mij te beinvloeden en die zie ik altijd terwijl ik zocht niet eens of luisteren naar hen, ze gebruiken youtube en ander social media tegen jou zelf de marktplaats als dat nodig is. Je ziet alleen wat ze jou willen zien en brengt alleen maar depressie. Dit ervaring heb ik tot bijna vandaag. Ze sturen spammen en installeren certificaten ( Stast der Nederland ) op je telefoon en laptops. ik geloof dat er wel een afspraken zijn tussen de staat en die groot bedrijven om hen diensten te mogen gebruiken en je zult niks van merken, maar wat je ziet is wat zij voor je hebben bepaald. Een Psychologische oorlogen en de diensten van Google werden ook tegen je gebruikt zoals jou volgen overal. Via je mobiel kunnen ze bepalen waar je te vinden bent en komen ter plaatse om leugens te vertellen in dat plaats. Door dat ze veel macht en mogelijkheden hebben, kunnen ze makkelijk ander mensen beinvloeden met verhalen die het niet kloppen. Zelf in het buitenland en wie meedoet krijgt een bonus en wie niet, krigt een straf. Het een soort hoe de mendsen gaan ze met hen honden. Of in het algemeen met hen dieren!!

Dank je wel Marcel. Ik ga er morgen mee aan de slag.

Onbedoeld misschien ook een heel mooie tip voor schooldirecteuren! 😉 Een (figuurlijk) stapje naar voren én een stapje naar achteren, doet soms wonderen! Niet directief, maar eens wat vaker intuïtief leidinggeven…

Met z'n allen de klas uit gaat echt niet werken in het VO.

❤ zo 100% mee eens !!

Ik ben het helemaal eens wat betreft de huisbezoeken! Ik mis dat enorm sinds ik van SBO naar regulier basisonderwijs ben gegaan. Ik ga nu graag eens bij een sportwedstrijd kijken van mijn leerlingen. Zeker aan het begin van het schooljaar. Laat de andere kinderen ook weten dat ik kom en tref daar ook veel ouders. Daar kun je maanden, zo niet jaren later nog op 'teren'!

Machtig interessant, dit! Ik zou hier graag eens met u over in gesprek. Ik begrijp dat dit een gegeneraliseerd beeld is; er zijn altijd uitzonderingen. Het heeft me aan het denken gezet; mijn intentie is om de groep dusdanig sterk te krijgen dat het een zelfregulerend meerkoppig monster wordt. Als een leerling dan vervelend dreigt te worden, wordt het eerder door zijn klasgenoten in de kiem gesmoord. Soms krijg je het keihard voor je kiezen (denk aan het vlot-verhaal van meester Kanamori), meestal zal het je helpen. Er is voor mij één grens. Bij buitensporig geweld word je buiten de groep geplaatst om de veiligheid van de rest te waarborgen. Dat is een straf die we 'als meerkoppig monster' hebben ingevoerd en die eigenlijk nooit voorkomt. Maar... uw filmpje heeft me aan het denken gezet. Terugdenkend viel mij op dat ik deze week 2 keer een leerling uit een andere groep heb teruggestuurd naar zijn eigen klas en/of leerkracht omdat er sprake was van grensoverschrijdend gedrag in een pauze/vrije situatie. Ik heb met deze kinderen een beperkte relatie, dus je zou kunnen zeggen: ik stuur ze terug naar de leerkracht die wél verder kan kijken dan de rare woorden of het vreemde gedrag... Aan de andere kant is de verwachting (in ieder geval van de kinderen) dat ik deze leerlingen later ook in de klas krijg (ik werk in groep 7/8). En is de relatie die ik dan wil gaan opbouwen dus op voorhand al getekend. Bovendien verwijder ik ze uit de groep kinderen met wie ze op dat moment aan het spelen zijn. Ik ben de gene die ze buitensluit... Hoe kijkt u hier tegenaan? Of is deze situatie te kort beschreven om inhoudelijk op in te gaan? Ik denk namelijk dat ik uw antwoord al weet als ik u meer inhoud zou vertellen, nu ik dit typ🙈

Als je de stof uit kunt leggen aan een ander, begrijp en beheers je het. Het helpen (leren) van anderen zorgt voor serotonine. ❤

Mooi uitgelegd!

❤❤

Ik heb veel respect voor Karin Bloemen als artiest; ook omdat zij openlijk vertelt wat zij als jong kind heeft meegemaakt door misbruik. Velen hebben geen idee wat een jong meisje mee maakt als dat gebeurd. Nu is er een film(trailer) waarin je precies kunt zien wat er met een kind gebeurd in dezelfde sutuatie en ook in dezelfde periode als met Karin. Het meisje wordt gespeeld door de dan 8-jarige actrice en vechtsportkampioen Jesse-Jane McParland. Let op, de beelden kunnen heftig zijn, maar wel geschikt om te nekijken. Noye: Omdat Jesse-Jane McParland nog zo jong was is haar vertely dat het om mishandeling ging tijdens de opnamen. En het begrip mishandeling is Jesse-Jane wel toevertrouwd, daar zij als 70jarige al 3-voudig Wereldkampioen was in het Kickboksen en ook nog eens een zwarte band Wereldkampioen in Karate en Taekwondo. De trailer Too many tears feature film trailer ua-cam.com/video/SoS4Yd-bwXE/v-deo.html

Dus ook als je vrijgezel bent en a-seksueel? En natuurlijk de juiste credentials voor de job hebben. Cool. Heb ik nog nooit meegemaakt in de banen die ik had.

Paul ik heb je altijd een mannetje gevonden .. goed dat je niet meer op tv bent lelijkerd!

Hoi Marcel...... als het kind daar met knikkende knieën staat is het kind daar waarschijnlijk te vroeg aangekomen..... oftewel het kind is er nog niet aan toe....

In 2019 werden op 1,5 miljoen kinderen van 4 t/m 18 567.000 jeugdzorg contracten verleend. 1/3e van de kinderen werd verteld dat ze een klassificatie uit de DSM kregen. Een gids bedoeld om niet aanspreekbare mensen met hersenletsel in te delen. Dit medisch facisme wordt samen met groepscijfer beoordeling op leraar gebruikt om massaal kinderen af te waarderen en zwart te maken. Daar bovenop een massief test regime en kinderen moeten 'leren' voor een ander. Ze worden wakker in een conditioneringskamp. Ons onderwijs is kapot gemaakt waarbij creatieve en hoogbegaafde kinderen worden gecriminaliseerd.

Onderwijs recht is iets anders als onderwijs plicht. Er wordt hier een valse tegenstelling geprojecteerd. Er wordt hier gezegd dat school onderwijs. Wat nu een IQ ondersteunt van 90 als 'goed' gezien wordt. Terwijl dat vroeger 100 was. Het gemiddelde IQ is 106. Er zijn veel kinderen die boven de 106 scoren waarbij het onderwijs niet passend en leeftijdspassend is.

Omgaan met ouders? Dat is je werk niet. Bemoei je met rekenen en andere echte vakken en laat psychologie aan vakbekwame mensen over. Een ouder is niet verantwoordelijk voor alle kinderen maar ALLEEN voor hun eigen kind.

De parabel van de apen in de kooi en met de tros bananen is inmiddels gedebunkt. Heeft nooit plaatsgevonden. Wel mooi verhaal, dat wel.

Zal het ook handig zijn om vooraf met het kind in gesprek te gaan? "Ik merk, dat je dan-en-dan-...gedrag... laat zien. Volgens mij doe je dat niet helemaal expres. Ik zal je helpen door vooraf een hint te geven, zodat je een andere keuze kan maken." Zo voelt het kind zich niet 'zomaar' in zijn hemd gezet en weet hij/zij dat je het doet om hem/haar te helpen.

dat is het moment dat je tegen de muur van onbegrip aanloopt waar je ouders al jaren aan gebouwd hebben en de opvanghuizen mee gevuld worden.

conciërge: cement van de school!

Advies van het grootste probleem zelf. Dat ding waar we op democratische wijze niet vanaf komen: Mark Rutte.

Wat is dit voor engs ik hoef geen leraar op me slaapkamer

Volgens mij ben ik die koe

Wat was ik enthousiast begonnen aan dezelfde opleiding in Eindhoven. Ik heb helaas niet dezelfde ervaring. Ik weet o.a. nog goed hoe we daar met klasgenoten gesprekken hadden zonder (professionele) begeleiding, zonder een docent dus. Ik was pas 17 en had nog zo weinig levenservaring, ik voelde weinig begrip, heb me niet gezien gevoeld en erg lag wel degelijk een bepaalde druk qua concurrentie waardoor je het gevoel kreeg juist niet jezelf te mogen zijn. Tijdens mijn opleiding aan de pedagogische hogeschool hemelrijken, kreeg ik mijn liefde voor acteren weer terug. Pas op latere leeftijd heb ik kunnen genieten van een redelijk aanwezige rol in het theater, een serie en een film. Maar nu vanuit mijn levenservaring en al die inzichten waarvoor ik wel meer ruimte nodig heb dan enkel een reactie, kan ik ook als docent, remedial teacher en interne begeleider aangeven, dat het huidige schoolsysteem een flinke omslag moet gaan maken als we het groeiende werkelijke aantal thuiszitters met enorme kwaliteiten willen verminderen.

Ik vind het wel behoorlijk ideale wereld. Ik moet leerlingen eruit sturen om het leerproces van de andere leerlingen terug op de rit te krijgen als de leerling de les verstoort en na meerdere keren waarschuwen( escalatie ladder) niet terug gaat in gewenst gedrag. Ook als er tijdens mijn praktijkvak een onveilige situatie ontstaat( een leering staat met een Koksmes te zwaaien terwijl leerling weet dat dit onveilig is en niet binnen de regels valt) moet ik een leerling eruit sturen om een veilige situatie voor leerlingen te behouden.

Wat een goede tip! Ik vind het een verfrissend idee waarbij je duidelijk zelf je eigen mindset aanpakt en hopelijk ook nog de ander ermee beinvloedt!

Ik kan hier zo enorm van genieten. Alles zo herkenbaar en en zo leerzaam voor deze zij-instromer! Tx Marcel!

Bedankt voor je inzicht te delen. Altijd leuk om in iemand zijn hoofd te kruipen.